چنار خرم آباد

 چنار خرم‌آباد

چنار خرم آباد،درختان چنار خرم آباد در کنار صدها نعمت خدادای دیگر، در این شهر مغفول واقع شده، که در جای خود می‌توان با نگاهی فراتر از پلاک‌کوبی و حرکتی نو در مسیر ثبت آن‌ها در فهرست آثار طبیعی میراث فرهنگی، به عنوان یک «ظرفیت گردشگری» در جهت معرفی هرچه بیشتر شهر خرم‌آباد، جذب گردشگر و رونق بخشیدن صنعت گردشگری، بهره برد.

خرم آباد از دیرباز به دلیل قرارگیری در موقعیتی کوهستانی، آب و هوای معتدل و چهار فصل و دارا بودن چشمه‌سارهای متعدد و رودخانه‌ای دائمی، دارای بستر مناسبی برای رشد و نمو گیاهان ودرختان بوده است.
اگرچه در طول سال‌های متمادی، به دلیل گسترش حوزه شهری، بخش های مختلفی از درختان باغ‌ها و فضاهای سبز بیشه صنعت‌گر، خضر، خیرآباد، باغ فلاحت(کشاورزی) و …. از بین رفته و تغییر کاربری داده، ولی هنوز درختان سر به فلک کشیده «چنار» در خیابان‌های امام(ره)، مطهری، شهدا، هفده شهریور و …. تاریخی مبرهن و زبانی گویا برای شهری سرشار از خرمی و آبادانی است، که توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب و پیاده‌روی مجاور آن‌ها را لذت‌بخش و خاطره‌انگیز می‌نماید.

درختان چنار واقع در مرکز شهر خرم‌آباد با قامتی استوار، که در طرفین این خیابان‌ها سر به فلک کشیده و عاشقانه در اوج آسمان همدیگر را به آغوش کشیده‌اند، هم خبر آمدن بهار را می‌آورند، هم خود را سپر آفتاب کرده و در گرمای تابستان، سایه لطف‌شان را خالصانه بر ما هدیه می‌کنند و هم در پاییز، خش‌خش برگ‌های خشک‌شان در پیاده‌رو‌های کم‌عرض شهر، موسیقی جدیدی را می‌نوازند و هم، در حد توان‌شان سنگینی حداقل یک بار برف زمستانی را با تمام شاخه‌های خود، تحمل می‌کنند

درختان چنار خرم‌آباد میراثی ماندگار و ارزشمند از گذشتگان است و لازم است ما نیز به عنوان یک شهروند خرم‌آبادی این امانت را حفظ و به نحو مطلوب به آیندگان بسپاریم.

درخت کهنسال چنار خرم آباد در استان لرستان از دل تاریخ می‌آید.گاهی اوقات در اطراف ما، سر خیابانی که در آن زندگی می‌کنیم و یا اطراف روستای پدری‌مان درختانی در حال گذران عمر هستند که صدها سال و شاید هزاران سال از زندگی‌شان می‌گذرد.درخت کهنسال چنار خرم آباد در استان لرستان از دل تاریخ می‌آید.از جایی کنار پادشاهان و درباریان و شاهزادگان و مردمان صدها و هزاران سال پیش.

درخت کهنسال چنار روستای چنارشوره خرم آباد از آن درخت‌هایی است که نمی‌توان به سادگی از کنارش عبور کرد.اگر باور ندارید ادامه این مطلب را بخوانید و دل به کلمه به کلمه‌ی متن بدهید.شاید در پایان این مطلب دل‌تان بخواهد بروید کنار این درخت بایستید و چین و چروک پوستش را نوازش کنید.تصور کنید زیر سایه درختی بنشینید که هزاران سال است سایه‌اش را بر سر عابران گسترده است.فکرش را بکنید. همان‌جایی که شما نشستید روزی یکی از مردمان دوران صفویه نشسته است.آن درخت کهنسال شاید روزی سایه‌اش را به کاروانی از سلسله اتابکان هدیه داده باشد.شاید سرداری از سرداران سپاه سربداران پشت آن مأمن گرفته باشد.

شاید دختری از شاهزادگان افشاریان روزی به تنه‌ی آن درخت تکیه داده باشد و انتظار برگشت شوی رشیدش از جنگ هندوستان را کشیده باشد.

شاید وزیر خائنی در دربار آق‌قویونلوها روزی از شاخسار آن درخت به دار آویخته شده باشد.شاید آن درخت شاهد و ناظر بر افول امپراتوری سلجوقیان و سپردن عنان حکومت به خوارزمشاهیان بوده باشد.شاید. این را فقط خدا می‌داند و آن درخت.گاهی اوقات برخی درخت‌ها عمری به قدمت تاریخ دارند.برخی درختان لحظه به لحظه‌ی التهاب دوران‌ها را با دو چشم خویشتن به نظاره نشستند.این درختان فقط کاربرد تولید اکسیژن و سایه افکندن ندارند.آن‌ها گاهی تاریخ ما را می‌سازند. شناسنامه ما را تعریف می‌کنند. هویت ما را عیان می‌کنند.

درخت کهنسال چنار روستای چنارشوره خرم‌آباد در استان لرستان هم شاید از همان درختان باشد.(منبع سایت گلونی)