خرم‌آباد !
نام‌ات
لذت آرامشی ست
بر آشوب و اضطراب دل‌ام
وقتی که ظلمت جاده
پیچ می‌خورد پیچ در پیچ
بر بغض پنهان گلویم
نام‌ات
صف طویل چراغ‌هاست
از چند فرسخی
مثل مشعل گردانی
سپاه اریو برزن
در مشت‌های پرصلابت بلوط
به حراست
از خشت‌خشت فلاک‌الافلاک
بر بام کوهستانی دیارم
نام‌ات
دیدن تابلویی ست
در ورودی زادگاه‌ام
نیمه‌شبی که خسته
از راهی دور می‌رسم
اولاد ارشد لرستان
زیبا مثل خودت خرم‌آباد …
شعر: استاد هوشنگ رئوف (96/12/12 )
