مهیا شدن برای نوروز تقریبا از اوایل زمستان و اواخر پاییز شروع می شود . اما یک هفته قبل از جشن نوروز شدت بیشتری می گیرد و مردم « کار درسی »*(به معنی کار درستی و آماده شدن برای مراسم نوروز است ) می کند، زن خانه با کمک دختران و همسایگانش « گردیله» ** (به معنی گرد گیری و خانه تکانی )می گیرند . و با پاک کردن و شستشوی در و دیوار و پنجره ها و قالی و فرش و … و همچنین وسایل خانه که مدت یک سال یا کمتر است جابجا نشده اند . سامان خانه را ز نو می آرایند . مرتب می کنند .
افزون بر این زنان خانواده به نیت تندرستی هر یک از افراد خانه دانه های خوراکی ( دانه گندم ، کنجد ، جو ، عدس و…)را در ظرفی خیس می کنند تا جوانه زده و سبز شوند ( سبزه عید )
شیرینی و نقل و آجیل و میوه جهت پذیرایی از میهمانان نیز به اندازه کافی و در حد توان مالی خانواده ها تهیه می شود .
در گذشته معمول ترین شیرینهای لرستان که در بیشتر جشنها پخته می شد و رونق داشتند عبارت بودند از :
  کاک ( مخصوص خرم آباد ) kAK
koliycha  کلوچه های آردی و برنجی
shir – kalvA کلوآ شیر
borsAq  برساق
 Chezenak regho چزنک رغو ( چننال )
قاوویت qAowvit
اما امروزه شیرینی های که استفاده می شود . مانند سایر شیرینی های رایج در سطح کشور است . که توسط قنادیها پخته و فروخته می شود .
پس از تهیه مقدمات و لباس نو و پاکسازی خانه خود را برای مراسم بعدی آماده می کنند .
 
جمعه آخر سال :
هر کدام از اهالی خرم آباد ( چه ساکنین آن و چه است افرادی که مدتهاست بنا بر دلایل کاری و … در شهر حضور ندارند و در شهرهای دیگر کشور اقامت دارند) در صورتی که توانایی جسمی دارند . عصر آخرین پنجشنبه سال را در حالی که لباس نو بر تن کرده اند و مقداری حلوا ، نقل و خرما و … جهت خیرات برای درگذشتکان را با خود حمل می کنند بر آرامگاههای خانوادگی خویش گرد آمده و مراسم آخر جمعه آخر سال را در گورستان خضر انجام می دهند .و با نثار فاتحه برای رفتگان یاد و خاطر آنها را زنده و ارتباط نسل جدید خود را با نیاکانشان محکم تر می نمایند . شایان ذکر است افرادی که مدتهاست بنا بر دلایل کاری و … در شهر حضور ندارند و در شهرهای دیگر کشور اقامت دارند . به شکل ممکن خود را به این مراسم می رسانند .
چه آنان را عقیده بر این است که روان نیاکان درگذشته شبهای جمعه هر سال به ویژه عصر آخرین پنجشنبه سال را در کنار بازماندگان خود حضور دارد .
Show alefa( شوالفه ( شب عرفه
عصر یک روز پیش از شب عید را در خرم آباد (الفه ) گویند ، در این شب نیز مراسمی مانند شب جمعه آخر سال انجام می دهند . و در قبرستان خضر بر مزار عزیزانشان گرد می آیند . شب عید نوروز هم چنین مراسمی در قبرستان برگزار می شود .
و این مراسم پی در پی و حضور مردم در گورستان خضر وابستگی شدید، حق شناسی احترام آنان را به عزیزان از دست رفته شان نشان می دهد . این اعتقاد به زنده بودن درگذشتگان و توجه به پیشینیان یکی از عواملی است که باعث می شود تا افرادی که از یک ریشه و تبار هستند افزون بر بیشتر دانستن از نیاکان درگذشته خویش و زندگی و رسومات آنان ، با سایر بستگان خود که در قید حیات هستند آشنا و از چگونگی زندگی و امرار معاش شان آگاه شوند . و پیوندهای عاطفیشان قوی تر و محبتشان به هم بیشتر شود . تا در روزگار سختی و شادی به داد و کمک یکدیگر برسند .این رسم و امثال آن که به بهانه های گوناگون(درسورها و یا در سوگها ) باعث گردهمایی خانواده می شد . یکی از دلایل حفظ و نگهداری بسیاری از رسوم کهن در بین جوانان و نوجوانان و انتقال آن به فرزندان ایشان می باشد . و اینست که شاید بتوان گفت بسیاری از رسوم با کمترین دگرگونی همچون هزاران سال پیش برگزار می شوند . و مروج همکاری و همیاری در بین افراد جامعه می شد چه نمونه های ان در این منطقه از ایران کم نیست .
چیزی که شایدهر تازه وارد(افراد غیر بومی) را به خود متوجه سازد .و برای وی بسیار تماشایی باشد .کودکان خردسالی ( کودکان زیر 7 سال سن ) هستند که با پوشیدن پیراهنی سفید و بلند با جلیقه و کلاه و در دست گرفتن کشکول و تبرزین دراویش- در کنار والدین شان – سر راه می ایستند و هر کسی نذری یا صدقه ای دارد به ایشان می سپارد . پولها و سایر نذوری که در پایان روز فراگرد آمده توسط خود این کودکان یا بزرگترهاشان به افراد نیازمند و مستمند واگذار می شود .
فلسفه این کار نیتی است که پدر و یا مادر و یا یکی از افراد خانواده می کنند . و کودک را درویش می نمایند ( بین سه تا هفت سال ) تا خداوند انان را از حوادث و بلایا دور فرماید و انان از گزند حوادث تلخ دور بمانند.
عید مارکی ( عید مبارکی ) eayd mAreki
در روستاها
پس از تحویل سال و سرکشیدن در قرآن مردان گروه گروه به خانه بزرگ و ریش سفید روستا رفته و پس از وی به سایر خانه ها سرکشی کرده و با افراد ان خانه ها عید دیدنی می کنند . و در روز اول به تمام خانه ها سرکشی می شود . پس از مردان زنان در روز دوم به عیادت و نوروز مبارکی می پردازند . عموما عیدی کودکان یک یا چند تخم مرغ رنگ شده می باشد .
در شهر خرم آباد :
پس از تحویل سال و سرکشیدن در قران ابتداء بر مزار درگذشتگان حاضر شده و پس از نثار فاتحه کوچکترهای فامیل جهت عید دیدنی به حضور بزرگترها می رسند و این دید و بازدیداز خیشاوندان و همسایگان و دوستان و آشنایان تا روز 14 نوروز ادامه دارد . عیدی ننیز توسط میزبان( که معمولا بزرگتر از میزبان هستند) به میهمانان داده می شود . معمولا چندین خانواده ( خواهر ، برادر، همسایگان و یا دوستانی که هر یک خودتشکیل خانواده داده اند ) بهمراهی هم به عید دیدنی می روند .و می توان شاهد جمعیتهای زیادی بود که برای عید دیدنی وارد خانه ای می شوند و در حال خداحافظی از میزبانان هستند .
و با جملاتی پاک و صادقانه و مهربان و ساده نوروز را به یکدیگر شاد باش می گویند .
 
shama ve dar شمه و در ( شنبه به در ):
مردم خرم آباد اولین شنبه سال را همچون سیزه بدر جشن می گیرند و این روز را در کمال شادی و سرور در دشت ، صحرا ، باغات زیبا و طبیعت مصفا و بی بدیل اطراف شهر می گذرانند و عقیده دارند که شنبه اول سال را نباید کار کرد و باید همچون سیزه بدر به دامن طبیعت پناه برد و عظمت خداوند را در آینه ان دید و بر خداوند سپاس گزاری کرد .
بمناسبت این روز ترانه ای نیز با متن زیر دارند :
شمه نه کار  (شنبه نه کارکردن )   Shama na kAr
شمه نه بار  ( شنبه نا بار زدن ) Shama na bAr
شمه بیی نیار وحونه  ( شنبه عروس به خانه نیاور )   Shama beyi niyAr ve hona
شمه و شکار  ( شنبه به شکار برو) shama ve shekAr
سیزه ودر  (سیزده به در)  siyza ve dar 
 
در خرم آباد بجایی سیزده به در چهارده به در است یعنی به جای اینکه روز سیزدهم نوروز را جشن بگیرند همان مراسم را در روز چهاردهم نوروز انجام می دهند . زیرا در روز اول سال ( روز نوروز و عید ) را بحساب نمی آورند و « سیزه غریو »***( یعنی سیزده به در غیربومی ) می دانند .
البته در سالیان اخیر بنابر دلایل متعدد این مراسم هم تغییر پیدا کرده و بیشتر مردم مانند سایر نقاط کشور همان سیزدهم فروردین به سیزده بدر می روند.برخی نیز هر دو روز را بیرون می روند . و لی بیشتر خانواده هایاصیل و ریشه دارد خرم آبادی همان « چارده و در »**** (چهارده به در)را جشن می گیرند .
گذشته از روز برگزاری این جشن چگونگی آن به این قرار است
اقوام یا دوستان و یا همسایگان سپیده و یا شب قبل از روز جشن در مکانی گرد هم امده به سوی خارج شهر و دامان طبیعت بی بدیل ان حرکت کرده محلی را معیین و در آنجا مستقر میشوند و با هیجان و شور حالی زبانزدنی به بازیهایی نظیر
 دال پلو dAl palow
هرازگونی herAz goni
پرو peroo
جوزو  jouzo
قاوو  qAow
می پردازند که بسیار شادی آفرین است
بسیاری نیز با نواختن موسیقیهای شاد محلی به پایکوبی و رقص می پردازند و بشتر مواقع تاپاسی از شب به این منوال می گذرد.
در پایان مراسم نیز سبزهای سفره هفت سین را در کنار رودها رها می کنند .و به خانه برمی گردند

نوروز از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران باستان است که در جای جای ایران جشن گرفته می‌شود و آداب و رسومی پس و پیش این جشن وجود دارد که مردم لرستان نیز مانند سایراستان‌ها برای برپایی بهتراین جشن نوروز آداب را اجرا می‌کنند.

مردم لرستان از اوایل اسفندماه با گردگیری به استقبال سال نو رفته و درگذشته با مراسمی هم، چون الفه، برات، کوسه سوار، دید و بازدید و درنهایت سیزده به در این روز‌های نوروزی را به پایان می‌رسانند که امروزه مقداری از این آداب و رسوم پا برجا است.

آداب و رسوم نوروز همانند آداب و رسوم سایر مناسبت‌ها در سراسر کشور به شکل‌های ویژه و متمایزی با توجه به موقعیت جغرافیایی، ادبیات، رفتار و نوع زندگی مردم انجام می‌شود.
مردم لرستان شب قبل از عید شیرینی برساق آماده می‌کردند و تنها شیرینی که برای نوروز مردم لرستان استفاده می‌کردند برساق بود.

خان‌ها و افراد ثروتمند در شب عید گوشت اُو درست می‌کردند، ولی مردم عام و قشر متوسط لرستان با خمیر آرد گندم رشته‌هایی درست می‌کردند و آشی شبیه به آش رشته درست می‌کردند تا در سال جدید سررشته کار از دست آن‌ها در نرود. َعکس گل یاس صورتی

مراسم عید نوروز در لرستان

درگذشته مردم لرستان اعتقاد داشتند که لحظه تحویل سال در خانه باید باز باشد، چون باور داشتند که در لحظه سال تحویل باوُ نوروز می‌آید پس اگر برف هم می‌بارید نباید دربسته می‌بود.

باوُ نوروز در لحظه تحویل سال به تعداد افرادی که بر سفره جمع شده اند، از آنچه بر سفره موجود بود برکت سال ان خانه را تقسیم می‌کرد و روزی سال افراد حاضر بر سفره را از برکت‌های سفره مشخص می‌کرد و اگر در‌ها بسته بودند باوُ نوروز پشت درمی ماند.

بر سفره هفت‌سین در لرستان دوازده ستون به نماد ۱۲ ماه سال آماده می‌کردند و بر دوازده ستون سبزه می‌گذاشتند.

هفت سینی که مردم درگذشته به آن معتقد بودند شامل سیر، سبزه، سماق، سیب و سکه بوده است، مردم لرستان معتقد بودند سکه‌ای که باید بر سفره هفت سین گذاشته شود پول معمولی نباشد بلکه سکه نقره یا طلا باشد.

برخی افراد سرکه را برکت و برخی افراد شوم می‌دانستند و در برخی مناطق سیب بر سفره‌ها می‌گذاشتند، ولی سنجد، سمنو و ماهی قرمز مختص لرستان نبوده و اخیراً برای نسل جدید وارد شده است.

مرد خانه عیدی خواهر، برادر و خانواده را روز قبل ازعید به آن‌ها می‌داد وعیدی افراد خانواده که بر سفره نشسته بودند شیرینی، پسته وحشی و تنقلات بوده است.