مخمل کوه خرم آباد

طبیعت  مخملکوه سرشار است از زیبایی‌های بدیعی که شاید هیچ هنرمندی هنوز نتوانسته باشد مثل و مانندش را خلق کند. طبیعت تابلویی بی‌نظیر و چشم‌نواز، شعری دلکش و پر هیاهو، داستانی عمیق و ژرف است. طبیعت چشمۀ هنر است. چشمه‌ای که بدون وقفه در حال جوشیدن است. طبیعت خود هنر است. به طور قطع تمام هنرمندان با طبیعت سری و سرّی خواهند داشت. که اگر نداشتند موفق به خلق آثاری شرف، هم‌پایۀ طبیعت باشکوه نمی‌شدند. اگر به زندگی افراد هنرمند دقت کنید خواهید دید که بیش از سایر افراد وقت برای طبیعت در نظر می‌گیرند. خواهید دید که به نقاط ناشناختۀ جهان سفر می‌کنند. جلوه‌های ناب طبیعت را از نزدیک می‌بینند و بعد شاهکاری خارق‌العاده خلق می‌کنند.

برعکس این ماجرا هم قابل مشاهده خواهد بود. طبیعت‌گردان پرشوق و مشتاق را در نظر بگیرید. بدون شک خواهید دید که بعد از چند طبیعت‌گردی باشکوه و تماشای چند جلوۀ ناب از طبیعت چطور چشمۀ خلاقیت و آفرینش هنری در این دسته از افراد می‌جوشد و چه آثار دلکشی از خود بر پهنۀ وسیع هنر بر جای می‌گذارد. طبیعت و هنر هرگز از هم جدا نبوده‌اند و هرگز از هم جدا نخواهند شد. شاید به همین دلیل هم باشد که طبیعت‌گردان و هنرمندان هر ساله و شاید هر روزه بیش از سایر اقشار جامعه به طرفداری و جانبداری از طبیعت می‌پردازند و با هر بهانه‌ای راهی برای دفاع و مراقبت هرچه بیشتر از طبیعت ارائه می‌دهند. شاید چون می‌دانند که در نبود طبیعت شعر هم نخواهد بود، نقاشی و عکاسی و تابلوهای زیبا هم نخواهد بود، داستان‌های دلبرانه هم نخواهد بود.

این معادله یک عنصر دیگر هم دارد. عنصر سوم سلامت است. به عبارتی دیگر طبیعت، هنر و سلامت سه گانۀ باشکوهی هستند که حتماً باید همراه هم باشند؛ که اگر هر عنصر از معادله حذف شود دو عنصر دیگر در بلاتکلیفی، بی‌فایدگی و شاید غم فرو خواهند رفت. پس مراقب خودتان باشید؛ مراقب طبیعت باشید؛ تا هنر در جریان باشد.

پوششی مخملین و دو رنگ

یکی از شگفتی‌های شگرف حیات در این کوه‌های حیرت‌برانگیز گلسنگ‌هایی هستند که تمام سطح این کوه بزرگ و مرتفع را پوشانده‌اند. همین گلسنگ‌ها سبب می‌شوند که تن‌پوش درخشان این کوه پرهیبت در فصل سرما یعنی ماه‌های فصل خزان و زمستان به رنگ قهوه‌ای یا سیاه تبدیل شود و در فصل گرما یعنی ماه‌های فصل بهار و تابستان به رنگ سبز دیده شود.

تلاقی سه شگفتی جذاب در یک منطقه

در حوالی این کوه چشم‌نواز و مخملین که می‌توان گفت یکی از مرتفع‌ترین قله‌های کشور عزیزمان ایران باشکوه به شمار می‌رود و به اندازۀ هزار و نهصد متر ارتفاع دارد، تنگه‌ای تماشایی به نام تنگۀ شبیخون و هنچنین آبشاری دلربا به نام شبیخون نیز خودنمایی می‌کنند. حضور این سه شگفتی ناب در یک منطقه سبب شده است این محدوده به عنوان یک منطقۀ جذاب گردشگری شهرت پیدا کند و گردشگران بسیاری به این جاذبۀ ناب جذب شوند. به همین دلیل امکانات لازم برای گذراندن یک روز عالی در دشتی وسیع فراهم آمده است و افراد علاقه‌مند به طبیعت‌گردی و سبزنوردی و کوهنوردی و آبشارگردی می‌توانند با فراغ خاطر مهمان این منطقه باشند و از زیبایی‌های دل‌نواز آن با بهره‌بردن از امکاناتی از قبیل آلاچیق یا حتی باربیکیو و غیره لذت ببرند.

کوهنوردی یا سبزنوردی؟

اگر کوهنوردی حرفه‌ای باشید، اگر قرار باشد از این کوه بلند و مقتدر به سمت آسمان آبی و پاک رهسپار شوید، آن هم وقتی تن‌پوش سبزش را پوشیده است و بی‌محابا مشغول جلوه‌گری است، بیشتر جذب کوه خواهید شد یا جذب سبزی اطراف آن؟

مخمل کوه، کوهی بلند و تنومند اما جوان است. این کوه زیبا که در حال حاضر به یک پارک جنگلی تبدیل شده و حتی برای صعود از کوه، بر سطح آن راهی هموار و بی‌دردسر تعبیه شده است در دورۀ سنوزوئیک قدم به عرصۀ وجود گذاشته و بخشی از رشته کوه پرهیبت و باشکوه زاگرس شرقی به شمار می‌رود. پارک جنگلی اطراف این کوه مساحتی بالغ بر ۵۰۰ هکتار را در بر می‌گیرد. در این پهنۀ وسیع علاوه بر فرصتی برای حضور در قلب طبیعت و دوختن نگاه به بلندای حیرت‌برانگیز کوهی مقتدر تعداد بی‌شماری از درختان بلوط را خواهید دید. درختان بلند و تنومندی که بیش از چندیدن و چند دهه از عمرشان سپری شده است و هر روز که می‌گذرد بر شکوه و منزلت آن‌ها افزوده می‌گردد.

به این ترتیب چه کوهنورد باشید چه سبزنورد، این پارک جنگلی یا این کوه مخملین فرصت مناسبی است برای جلای قلب مهربان شما.

تنگۀ شبیخون

از کنار هم نشستن سه کوه که عبارتند از مخمل کوه و سفید کوه و کوه کمر سیاه، تنگه‌ای مهم و حیاتی ایجاد شده است. تنگه‌ای سبز و تماشایی که همان طور که از نامش پیداست در طول تاریخ بسیار جنجال‌برانگیز بوده است و در طول عمر خود هیاهوهای بسیاری را به چشم دیده است. شاهد این ماجرا کتاب‌های تاریخی متنوع هستند که هر کدام به نوعی از جنگ و جدالی در این تنگۀ سبز نوشته‌اند.

یکی از مهمترین اتفاقات تاریخی که در محل تنگۀ شبیخون رخ داده است کمین شاه عباس صفوی است که در پاسخ به شورش شاه‌وردی‌خان انجام شد. بر اساس روایات تاریخی شاه عباس به همراه سپاهیانش شب هنگام در این تنگه مستقر می‌شوند و اجازۀ عبور به هیچ فردی نمی‌دهند چون به هیچ عنوان نمی‌خواسته‌اند شاه‌وردی‌خان از کمین آن‌ها آگاه شود. همین استراتژی هوشمندانه سبب می‌شود شاه عباس بتواند با اقتدار به شاه‌وردی‌خان و سپاهیانش شبیخون بزند و لرستان سبز را آزاد کند. شاید اصلاً به همین علت باشد که نام شبیخون بر این تنگه نشسته است

آبشار شبیخون

شهر شگفت‌انگیز و تماشایی خرم آبادبا لقب سرزمین آبشارها شناخته می‌شود و اتفاقاً اطلاق عنوان شهری با گیسوانی فیروزه‌ای نیز به دلیل وفور آبشارهای بسیار در آن بوده است. در لرستان بیش از ده آبشار وجود دارد که چند تا از مهمترین آن‌ها عبارتند از آبشار بیشه، آبشار آب سفید، آبشار نوژیان، و آبشار شیرزر. یکی دیگر از این آبشارهای لطیف و تحسین‌برانگیز با نام آبشار شبیخون شناخته می‌شود و درست به مثال شاه عباس و سپاهیانش در درۀ شبیخون استقرار یافته است. این آبشار و این دره نیز دو جزء دیگر از اجزای سه گانۀ پارک جنگلی مخمل کوه را تشکیل می‌دهند. به این ترتیب با رهسپارشدن به سمت این پارک جنگلی جذاب از کوه و تنگه و آبشار بهره‌مند خواهید شد. علاوه بر این شاید جالب باشد بدانید که گلسنگ‌های موجود بر سطح این کوه بلند و رفیع باعث می‌شوند آبی که از فراز آن می‌جوشد و به پای کوه می‌رسد شفاف و زلال باشد. برخلاف سایر قسمت‌های رشته کوه زاگرس که آب جاری بر سطح کوه با خاک سطح کوه ترکیب می‌شود و در نهایت آبی که به پای کوه می‌رسد گل‌آلود است. به این ترتیب آبشاری که در این قسمت ازخرم آباد باشکوه خواهید دید شفاف، زلال و فیروزه‌ای خواهد بود.                                                                                                                                                                   هفت حوض مخمل کوه

سلامتی یکی از رایج‌ترین دلایل سفر، حضور در طبیعت ناب است. به عبارتی دیگر با سفر به منطقه‌ای جذاب و دلکش مثل مخمل کوه حیرت‌برانگیز می‌توانیم برای مدتی غرق در شگفتی شگرف حیات شویم و به یاد بیاوریم جریان آبی آب را، شکوه و درخشش سبزی برگ را، قدرت و شکوه و هیبت کوه‌های بلند و سر به فلک کشیده را؛ و به یاد بیاوریم آسمان را با ابرهای سفیدی که گویی در یک سمفونی تحسین‌برانگیز شرکت دارند و تمام استعداد هنری خود را به کار گرفته‌اند تا بگویند: زندگی جاری است … و گوشزد کنند که نباید اسیر تنگنای دیوارها و ساختمان‌ها و آسمان‌خراش‌ها باقی ماند بلکه گاهی لازم است مهمان طبیعت ناب بود و نبض آرام و آرام‌بخش حیات را با گوش دل شنید.

صعود از مخمل کوه باشکوه در حوالی شهر خرم‌آباد

یکی از جذاب‌ترین تفریحات در تمام عالم صعود از قله‌های بلند است. قله‌هایی که سر به بلندای آسمان دارند آن هم درست در حالی که روی زمین سخت و تخت نشسته‌اند. قله‌هایی که راهی برای رسیدن به آسمان برین را نشان می‌دهند و قلب‌ها را به وسوسه وامی‌دارند و قدم‌ها را وادار به بالارفتن می‌کنند و چون بر فراز آسمان و در آغوش ابرها هستند و از آن بلندیِ بی‌مثال با عطوفت نگاهت می‌کنند، به رسیدن ترغیبت می‌کنند. انگار از آن افق بی‌کران با لب‌هایی مهربان لبخند می‌زنند و می‌گویند رسیدن خیلی هم دشوار نیست، نگاه کن، ببین، من اینجا هستم، وسط آسمان آبی که دلت غنج می‌رود لحظه‌ای کنارش باشی، نترس، بیا بالا، من همین‌جا می‌نشینم به انتظارت تا تو سنگلاخ‌هایی که ساخته‌ام را پشت سر بگذاری و به این بالا برسی. کوه‌های پرهیبت، در عین شکوه و عظمت، مهربان هستند. آن‌قدر مهربان که با همان سنگلاخ‌های خشن که سر راهت قرار داده‌اند دستت را می‌گیرند و تو را بالا می‌کشانند، یا گاهی هم اجازه می‌دهند قدم‌هایت را روی سختی سنگ‌شان سفت کنی و بعد که جانی دوباره یافتی باز راهی شوی.

مخمل کوه خرم آباد از تمام کوه‌های دیگر مهربان‌تر است. چون تمام تنش با گلسنگ‌های سبز و لطیف و مخمل‌گون پوشیده شده است. این کوه مقتدر و مهربان سختی‌های خشنش را با پوششی سبز و مخملین پوشانده است تا من یا شما وقتی دست کمک به سویش دراز می‌کنیم تا کمک‌مان کند تا قدمی بالاتر برویم دچار جراحت نشویم. دست از درنگ و تأمل بردارید. همین حالا دل به دریا بزنید.  راهی دیار بکر خرم آباد شوید. مهمان این کوه مهربان باشید و چشم بر تمام نامهربانی‌های جهان ببندید. دریچۀ قلب مهربان‌تان را رو به سوی فروغ بی‌نظیر خورشید باز کنید و اجازه دهید گرمای مهر و عطوفتش قلب‌تان را سرشار از جلا، عشق، امید و رهایی کند.