حسین سپهوند
به گزارش خبرگزاری فارس از خرم‌آباد، می‌خواهی در آینده چکاره شوی سوالی بود که اغلب پسربچه‌ها با قاطعیت در جواب آن می‌گفتند؛ خلبان.
شوق پرواز سودایی بود که برخی‌ها با خلبانی به آن رسیدند و برخی دیگر برای تحقق این رویا نه در آسمان بلکه در زمین به هدایت پرواز و کنترل باند مشغول شدند و لذت به سلامت رسیدن مسافران را به لذت اوج گرفتن ارزانی داشتند.
حرفه مراقبت پرواز از آن دسته شغل‌های حساسی است که یک لحظه غفلت در آن می‌تواند خسارت‌های جانی و مالی بسیاری را به بار آورد و لذا مراقبین پرواز بایستی در کوتاهترین زمان بهترین تصمیم را گرفته و مدیریت مسیرهای هوایی را به خوبی انجام دهند.
حسین سپهوند مراقب پرواز برج مراقبت فرودگاه خرم‌آباد و دانشجوی دکترای هوافضا گرایش پیش‌رانش اگرچه نتوانسته به عشق آسمانی خود دست یابد اما در جایی دیگر به مردم سرزمینش خدمت می‌کند و آرزو دارد روزی با طراحی موتور هواپیما نیاز کشورش به علم و صنعت بیگانه را برطرف سازد.
با این جوان نخبه لرستانی در حوزه هوافضا به گفت‌وگو نشستیم که ماحصل آن را در ذیل می‌خوانید:
بیوگرافی اولیه‌ای از خودتان را برای خوانندگان بفرمایید؟
حسین سپهوند متولد بیستم آذرماه 1356 در شهر خرم‌آباد هستم، در حال حاضر دانشجوی دکترای هوافضا گرایش پیش‌رانش یا جلوبرندگی که مربوط به طراحی موتور هواپیما و وسائل پرنده بوده است، می‌باشم.
پرواز؛ رویای بسیاری از پسربچه‌ها است، در شما نیز آیا چنین رویایی بود و فکر می‌کردید روزی وارد این فضا شوید؟
همان‌طور که شما اشاره کردید پرواز و شوق به آن در اغلب پسربچه‌ها وجود دارد حال اینکه چه کسانی موفق به محقق‌کردن این رویا می‌شوند را شرایط روزهای پیش‌رو مشخص می‌کرد.
عشق به پرواز حسی بود که از کودکی با من همراه بوده و البته اکنون نیز ذره‌ای از آن شوق کاسته نشده، در آسمان است که انسان احساس نزدیکی به خدا دارد و به تبع از آسمان به زمین نگریستن قدرت خداوند را نیز برای انسان بیشتر نشان می‌دهد.
رویای خلبان شدنتان محقق شد؟
خیر متاسفانه، یعنی در ابتدا رشته خلبانی جنگنده را قبول شدم حتی دو ترم در دانشگاه خواندم، اما به دلیل مخالفت پدر مجبور به انصراف از حرفه مورد علاقه‌ام شدم.
سال 76 با قبولی در کنکور سراسری در رشته مراقبت پرواز، وارد دانشکده هواپیمایی کشوری شدم، بعد از گذراندن دوره مراقبت پرواز در رشته هوافضا در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه صنعتی مالک اشتر اصفهان ادامه تحصیل داده و اکنون نیز دانشجوی دکترای هوافضا در دانشگاه تربیت مدرس تهران هستم.
در خصوص حرفه مراقبت از پرواز و تفاوت آن با خلبانی و همچنین میزان حساسیت‌های این دو توضیحاتی می‌فرمایید؟
رشته مراقبت پرواز منفک از خلبانی است، رشته خلبانی نیازمند گذراندن دوره‌هایی در آموزشگاه‌های فنون هوایی است، ضمن اینکه هوافضا علم طراحی بوده و در آزمایشگاه‌ها و پژوهشکده‌های هوافضایی کاربرد دارد و در نهایت مراقبت از پرواز علم هدایت هواپیما و وسایل پرنده است.
رشته مراقبت پرواز یا به عبارتی کنترلر ترافیک هوایی وظیفه جدایی هواپیماها در آسمان و یا روی زمین و تسریع در امر ترافیک هوایی را برعهده دارد.
میزان حساسیت هریک از رشته‌های هوانوردی به طور کل بالا است، رشته مراقبت پرواز شامل سه واحد برج مراقبت پرواز که وظیفه کنترل وهدایت هواپیماها در اطراف فرودگاه‌ها را تا مسافتی خاص برعهده داشته، واحد دیگری واحد تقرب بوده که وظیفه کنترل و جدایی هواپیماها در مسافتی خاص را عهده‌دار است و واحد مرکز کنترل فضای کشور که کل فضای کشور تحت اختیار این واحد است.
در حرفه مراقبت از پرواز ثانیه‌ها ارزش بالایی دارند و یک لحظه غفلت می‌تواند خسارتی زیان‌آوری را به‌بار آورد، یک کنترلر بایستی تمام هوش و حواس خود را از لحظه بلندشدن هواپیما تا لحظه فرود جمع کرده و جز به کار، به چیزی دیگری فکر نکند.
استعداد جوانان ایرانی در زمینه علم طراحی و هوافضا چگونه است؟
استعداد جوانان ما در حوزه هوافضا و طراحی بسیار بالا است، به‌نحوی‌که به جرات می‌توان گفت اکثر طراحان در سازمان فضایی آمریکا یا ناسا ایرانی هستند.
با این وجود آیا امکانات و فضای آموزشی کشور برای علاقه‌مندان به این رشته فراهم است؟
هوافضا درکل علم طراحی وسایل پرنده است و نیازمند آزمایشگاه‌های پیشرفته‌ای بوده که در برخی گرایش‌ها متاسفانه کمبودهایی وجود دارد.
رشته‌های هوانوردی در سطح جامعه ناشناخته بوده و نیازمند شناخته‌شدن و دیده‌شدن بیشتر توسط مسوولین است، این علوم پایه پیشرفت یک کشور است، مثلا در کشورهای توسعه‌یافته حرف نخست پیشرفت در زمینه هوانوردی طراحی هواپیماها چه مسافربری و چه جنگنده و همچنین علم پرتاب ماهواره و موشک است.
این دیده‌شدن توسط مسوولین بایستی در چه راستایی بوده و چگونه می‌توانند در شناخت رشته هوافضا موثر واقع شوند؟
شناخته‌شدن مستلزم ملزوماتی است، این کار باید در همان دوران ابتدایی و مدرسه به دانش‌آموزان شناسانده شود.
همانند تمام دنیا که علایق کودکان درهمان دوران کودکی شناخته شده و در مسیر صحیح قرار می‌گیرد، اما متاسفانه در کشور ما این وظیفه نادیده گرفته و دانش‌آموزان بعد از ورود به دانشگاه‌ها تازه با ریز رشته‌ها آشنا می‌شوند، برای همین است که خروجی مناسب مشاهده نشده و آمار بیکاری بالا است.
عمده مشکلات رشته هوافضا را در چه موضوعاتی می‌بینید؟
رشته هوافضا بایستی در یک مرکز پژوهشی گسترده و با امکانات بیشتر تدریس و آموزش داده شود چراکه علم تولیدی و ایده‌ای است اما متاسفانه این امکان فراهم نیست.
ایران در تولید علم عالی است اما در هماهنگ کردن علم با صنعت و به‌کارگیری علم در حوزه صنعت ضعیف بوده که این ضعف دامن رشته هوافضا را نیز گرفته است.
به نظر شما تحریم‌ها تا چه اندازه در کاهش قدرت و توان نیروهای مستعد پروازی ایران موثر بوده است؟
اگرچه در بحث فروش هواپیما و نوسازی هواپیماها سنگ‌اندازی‌هایی به واسطه تحریم‌ها شد اما خوشبختانه توان داخلی ما در زمینه ساخت، تعمیر و نگهداری هواپیما در سطح بالایی قرار دارد.
اگر مسوولین به نیروی جوان کشور اعتماد داشته و از ظرفیت ایده و علم آن‌ها در راستای اهداف عالی استفاده کنند به طور قطع شاهد رشد بیش از پیش صنایع مادر و دفاعی ایران خواهیم بود.
مهمترین هدف شما از ورود به رشته هوافضا و ادامه آن چیست؟
می‌خواهم به‌عنوان یک طراح موتور وسایل پرنده برای مملکت و سرزمینم موثر واقع شوم و الحمدلله به این هدف نیز تا حدودی نزدیک شده‌ام.
طراحی موتورهای فعلی هواپیماهای کشور توسط کشورهای بیگانه صورت می‌گیرد؟
بله، علم طراحی و ساخت موتور در دست خارجی‌ها وچند شرکت بزرگ هواپیماسازی دنیا مانند ایرباس، بویینگ، گرومن است.
در حال حاضر چقدر از توان نیروهای داخلی در ساخت هواپیما و تجهیزات مربوط به آن استفاده می‌شود؟
هم‌اکنون در زمینه تعمیر و نگهداری هواپیماها درسطح بالایی قرار داریم اما در زمینه طراحی و ساخت باید امکاناتی فراهم شود، ضمن اینکه تلاش مضاعفی از سوی مسوولین را نیز می‌طلبد.
با توجه به اینکه در برج مراقبت چندین فرودگاه بین‌المللی کشور فعالیت داشتید توانایی خلبانان ایرانی را چگونه دیدید؟
خلبانان ایرانی دارای فاکتورهایی همچون هوش و ذکاوت، جسارت، شهامت و عرق میهن‌پرستی هستند که سایر خلبانان خارجی از آن بی‌بهره‌اند.
خلبان ایرانی نگاه و باور و رزمش متفاوت از سایر خلبان‌ها است، آنچه در وجودش جاری بوده غیرت، شجاعت و مبارزه است و همین او را از دیگران متمایز ساخته است.
در طول روز چه میزان از وقت شما در اختیار خانواده قرار دارد؟
به دلیل مشغله کاری و تحصیلی آن‌چنان وقت فراقت نداشته و همسرم با این مسئله کاملا کنار آمدند، با این وجود سعی می‌کنم که تمام جوانب زندگی خصوصی و کاری را به مساوات رعایت نمایم.
توصیه شما به جوانان علاقه‌مند به این حرفه چیست؟
توصیه‌ام به جوانان این است که برای اشتغال به‌دنبال علایق خود بروند و اگر این علاقه به رشته هوانوردی است حتما پیگیر شوند.
در بین جوانان خصوصا لرستانی‌ها رشته هوافضا ناشناخته است، ضمن اینکه در رشته مراقبت پرواز در سطح کشور نیز جوانان لرستانی کمترین تعداد را متاسفانه دارند.
به نظر شما چرا لرستان با وجود ظرفیت‌های فراوان اما به آن توسعه و پیشرفت واقعی دست پیدا نکرده است؟
متاسفانه عدم اشتغال جوانان، نبود صنایع مادر، فقدان زیرساخت‌ها در اکثر حوزه‌ها گریبان‌گیر لرستان شده است، با وجود پتانسیل‌های فراوان درتمام زمینه‌ها و فاکتور مهمی مانند جوانانی مستعد و پاک، وضع کنونی شایسته و برازنده این استان نیست و نیازمند همتی مضاعف از سوی مسوولین و متولیان امر است. 97/3/22
