نصرت الله میر(حاجی میر) در کتاب تاریخ پانصد ساله لرستان می نویسد”

درکتاب حدودالعالم آمده که دورق شهری بوده- که ویرانه های آن نزدیک شادگان کنونی است- مرکز شهرستان سرق بوده است. دورق یا دورق الفرس که نام اصلی آن دراک است به ناحیه باتلاقی بین فلاحیه و ساحل خلیج فارس گفته شده و هنوز هم به دورقستان معروف است. در نزدیکی دورق دو شهر کوچک وجود داشته یکی موسوم به میراتیان و دیگری میراثیان  که در زمان حکومت شجاع الدین خورشید (۵۸۰ (قمری)سده شش قمری، پانصد و هشتادمین سال در گاهشماری هجری قمری است. اول محرم این سال برابر با بیست و یکم آوریل سال ۱۱۸۴ میلادی است) به طرازک و اطراف آن، این دو نفر که از بستگان نسبی و  همراهان وی بودند این دو قصبه را احداث کردند و تا پایان عمر ناصر خلیفه مقتدر عباسی در آنجا سکونت داشتند.

فرزندان و نوادگان این مردان که از زمینهای باتلاقی و گرمای طاقت فرسا و شرجی و گزند حشرات به تنگ آمده بودند به دهستان منگره، زادگاه آباء و  اجدادی خویش مراجعت کردند و هوای لطیف و  خنک  و سالم کوهستان را به زمین های مسطح و باتلاقی  در عین حال آباد ترجیح دادند و چون مدتهای مدید، این افراد در محل دورق زندگی کرده بودند ، در برگشتن به وطن خود و اسکان دریکی از قراء منگره به دورقی معروف شده اند که احفاد میراتیان به میرچناری و میراثیان به میردورقی مشهور شده اند- بعد از قتل نادرشاه اعراب کعبی دورق را متصرف شدند و بقایای اهالی دورق و طوایف  را از آنجا بیرون راندند ، از شواهد امر چنین استنباط می شود که قبل از تبعید شجاع الدین خورشید و اقربانش به این محال و احداث شهرک های میراتیان و میراثیان ، شهر دورق بسیار آباد بوده است. بزرگانی از میان قوم ساکن دورق برخاسته اند که مشهورترین آنان احمد ابن ابراهیم دورقی یکی از قضات در زمان مأمون و ابوعقیل بشیربن عقبه دورقی، ابوالفضل دورقی و ابوعلی دورقی و ابومسلم محمدابن شیرویه است جماعتی به واسطه پوشیدن کلاه های دورقی منسوب به دورقی شده اند و هم چنین در آن هنگام ناسک و زاهد را دورقی می گفتند و چون یعقوب ابن ابراهیم  و برادرش ناسک بوده اند بدین لقب شهرت یافته  و فرزندانشان را دورقی نامیده اند، سرزمین بین ارجان و  رامهرمز را نیز دورق یا دورَک میگویند.

نوشته فوق از روی کتاب تاریخ پانصد ساله لرستان مرحوم حاج نصرت الله میر (حاجی میر)  برداشت شده ( بدون ویرایش و دستکاری ) روحش شاد و یادش گرامی باد.