حبیب نیک‌نام
حاج حبیب نیک‌نام . کسی که یک عمر به عشق ائمه اطهار مداحی نمود و سبکی منحصر به فرد در این زمینه داشت. حبیب فرزند مرحوم رحیم و زهرا در سال 1293 در خرم‌آباد به دنیا آمد. پدرش رحیم، فرزند مرحوم کربلایی رحمان بروجردی و زربانو خانم بود که در دوران جوانی درگذشت. مادرش زهرا دختر مشهدی نصیر و واهرخانم بود که پس از مرگ شوهر، حبیب را به یاری عموهایش «حاج کریم نیک‌نام و حاج مجید قنادی» تربیت نمود. حبیب از دوران کودکی در مکتب‌خانه‌ی ملا مرادعلی و ملا علی‌رضا [زاهدی] خواندن و نوشتن را آموخت. به گفته‌ی خودش: «شب جمعه(پنج‌شنبه شب) ملای مکتب‌خانه که اذعان می‌داشت صدای او خوب است، از حبیب می‌خواست تا نوحه بخواند و کودکان دیگر سینه بزنند و جواب دهند». یک روز معتمدین دسته‌ها به منزل عموهایم آمدند و گفتند:«این بچه را بفرستید برای دستجات عزاداری نوحه بخواند». عموهایم گفتند: «طفل یتیمی است و پدر ندارد. ما نمی‌توانیم! مگر به این شرط که او را صحیح و سالم به رسم امانت ببرید و بیاورید». در سن 12 سالگی بعضی عزاداران مرا به دوش گرفته و نوحه‌خوانی را شروع کردم.حاج حبیب کار مداحی را ابتدا با هیأت عزاداران حسینی «درب دلاکان» آغاز نمود، اما به دلیل اختلافاتی که پیش آمد، بعدها مداح دسته‌ی رقیب یعنی هیأت عزاداران پشت‌بازار شد. حاج حبیب از جمله معتمدین و بزرگان خرم‌آباد به شمار می‌رفت که در دهه‌ی ۳۰ تا ۵۰ به دفعات عضو انجمن شهر خرم‌آباد بود. وی در سال 1381 با هزینه‌ی شخصی حسینه‌ای با نام حبیب ابن مظاهر در چهار راه بانک خرم‌آباد ساخت که پس از وفاتش به تاریخ ۲۴ آذر ۱۳۸۲ در قسمت غربی همین حسینیه به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی باد.
