اسب لری (کاسی)
اسب لری (کاسی)، اسب وحشی لرستان یک نژاد مقاوم و تاریخی است که بومی منطقه کوهستانی استان لرستان در غرب ایران می‌باشد. این منطقه، به دلیل آب‌وهوای خاص خود و ویژگی‌های منحصربهفرد این اسب‌ها را شکل داده است. این نژاد به دلیل سازگاری، استقامت و اهمیت فرهنگی خود برای مردم لرستان بسیار ارزشمند است. یکی از اسب‌های معروف ایران است که بیشتر در منطقه لرستان و در دره‌های صعب‌العبور و همچنین در زمین‌های ناهموار اطراف لرستان دیده می‌شود. این اسب یک اسب باستانی محسوب می‌شود که از قدیم الایام با زندگی مردم آن منطقه گره خورده و به همین دلیل ارزش فرهنگی بسیار بالایی برای مردم دارد.
قوم لر از قدیمی‌ترین اقوام در پرورش اسب بوده و گفته می‌شود که «کاسیت» ها که در لرستان زندگی می‌کرده‌اند، نخستین کسانی بوده‌اند که اسب را رام و اهلی کرده‌اند؛ وجود 3 گورستان اسب در لرستان که یکی از آنها در روستای باباجان دلفان واقع‌شده و نیز دو گورستان درکوهدشت و الیگودرز که هر سه دارای کد شناسایی باستان‌شناسی هستند، گواه این مدعاست؛ قدمت این گورستان‌ها که در بیشتر گورهای آنها اسب همراه با سوار دفن شده، به 14 تا 27 هزار سال می‌رسد.
دیگر اینکه در جای‌جای لرستان در اغلب گورستان‌ها، سنگ‌قبرهای قدیمی دیده می‌شود که نقش اسب و سوار برای روی آنها حک‌شده، و می‌شود گفت که تا حدود چند دهه پیش حک کردن این نقوش بر روی سنگ مزارِ مردها در استان مرسوم بوده و این در حالی است که تقریبا در سایر قومیت‌ها در ایران، این‌گونه نبوده و این موضوع این فرضیه را که قوم لر بیشتر از سایر اقوام به پرورش و نگهداری اسب علاقه‌مند بوده‌اند را قوت می‌بخشد.
نقاشی‌های صخره‌ای ‘هومیان’ در شمال شهرستان کوهدشت و غار’دوشه’ در «روستای کرشوراب» چگنی که قدمت چندین هزار ساله دارند و نیز دهنه مفرغی اسب با قدمت بیش از 14 هزار سال که در موزه لوور فرانسه نگهداری می‌شود، نشان‌دهنده این است که ساکنان اولیه لرستان علاقه خاصی به اسب، این حیوانِ نجیب داشته‌اند و همان طور که اشاره شد این منطقه خاستگاه پرورش اسب بوده؛ کما این که منطقه «اِسپِسو» در جنوب خرم‌آباد «اسب ستان» به معنی محل نگهداری و پرورش اسب بوده است.
با این تفاسیر و با وجود قهرمانی‌های پی‌درپی سوارکاران لرستانی در مسابقات مختلف و نیز قدمت چندین هزارساله پرورش اسب و ورزش سوارکاری در این استان، اما جای یک موضوع بسیار مهم در این بخش خالی است و آن این که هنوز اسبِ لرستان ثبت و اصلاح نژاد نشده و اسب‌های این استان که در کشور جزء پرافتخارترین اسب‌ها هستند به عنوان «اسب محلی» شناخته می‌شوند!
هم اینک در کشورمان، نژاد اسب‌های عرب، ترکمن و کرد ثبت شده و به اصطلاح این نژادها دارای شناسنامه اصالت هستند؛ کردها از دهه 50 شمسی به دنبال ثبت نژاد اسبی به نام اسب کرد بودند که بالاخره با تلاش‌های فراوان آن را ثبت کردند؛ در حالی که گفته می‌شود نژاد اسبی که الان در کشور به اسم اسب کُرد شناخته می‌شود از لرستان بوده و از این استان ابتدا به کرمانشاه و سپس به سایر نقاط کشور رفته است.
در قضیه ثبت و اصلاح نژاد و در کل شناسنامه‌دار کردن اسب‌های لرستان خیلی کاهلی و کوتاهی شده و ضروری است که مسئولان و دست‌اندرکاران هیات سوارکاری، اداره کل ورزش و جوانان و سایر نهادهای مرتبط ازجمله جهاد کشاورزی لرستان هر چه سریع‌تر در این زمینه اقدام کنند و آن را به سرانجام برسانند.
تعدادی از فعالان حوزه پرورش اسب و ورزش سوارکاری در استان در حال فراهم کردن زمینه انجام این کار هستند و گام‌های مفیدی نیز برداشته‌اند ولی متاسفانه همان نهادهایی که می‌بایست خود پیگیر این قضیه باشند مساعدت که نمی‌کنند هیچ! چوب لای چرخ دل سوزان این حوزه می‌گذارند!
یکی از پرورش‌دهندگان اسب در خرم‌آباد با اشاره به این که برای ثبت و اصلاح نژاد، می‌بایست آزمایش‌های ژنتیکی روی اسب لرستان انجام شود، گفت:’انجام این آزمایش‌ها و نیز پیگیرهای مربوط به این موضوع نیاز به‌صرف هزینه‌های زیادی دارد که از توان ما خارج است، نهادهای مسئولی هم که باید پیگیر این موضوع باشند دست روی دست گذاشته و وقت‌کشی می‌کنند.’
جعل و در حقیقت دزدی میراث معنوی از سطح خارجی و بین‌المللی به سطح داخلی رسیده و متاسفانه هم‌اکنون شاهد هستیم که میراث مشترک یک قومیت به نفع قومیت‌های دیگر مصادره می‌شود.
وضعیت «قیقاج» یا قیقاژ (بازی و تیراندازی بر روی اسب) که قرار بود به نام لرستان ثبت شود و در چند سال اخیر جشنواره‌ها و مسابقات مختلفی با این عنوان در استان برگزارشده نیز کماکان نامعلوم است و هنوز کارشناسان و فعالان حوزه سوارکاری در استان اقدامی جدی برای ثبت این میراث معنوی نکرده‌اند و چه‌بسا به‌موازات لرستان، استان‌های هم‌جوار برای ثبت قیقاج به نام استان خود زودتر از ما دست‌به‌کار شوند و آن را ثبت کنند.
یک نوع اسب در لرستان وجود دارد که تقریبا منحصربهفرد است، این اسب که در مناطق بکر استان یافت می‌شود، به‌محض اینکه سوار بر او می‌نشیند شروع به بلند کردن دست‌ها کرده و به‌اصطلاح لری خودمان «سِپَک» می‌کند؛ گفته می‌شود این نوع اسب، بومی لرستان بوده و از آن بیشتر در مراسم بزم و شادی استفاده می‌شود؛ ویژگی‌های این اسب برای مطالعه و کار علمی خاص روی این‌گونه‌ی اسب، جای کار بسیاری دارد و کارشناسان استان می‌توانند تحقیق و بررسیِ میدانی لازم را در این زمینه انجام دهند.
ثبت اسب لرستان یک دستاورد مهم فرهنگی برای استان خواهد بود و با توجه به اینکه پرورش اسب یکی از مشاغل پردرآمد محسوب می‌شود، توجه به این رشته در زمینه‌های اقتصادی، گردشگری و ایجاد اشتغال نیز عادیات زیادی را نصیب استان خواهد کرد.
علاوه بر این، پرورش اسب ازلحاظ ورزشی و تفریحی نیز مزایای زیادی دارد؛ در کشورهای غربی جدای از بحث ورزش و درآمد، از اسب و ورزش سوارکاری در حوزه سلامت نیز بهره‌برداری می‌شود.
پیشنهاد می‌شود اسب لرستان به نام «اسب لری» ثبت شود، اگرنه که اسامی «زاگرسی» و یا «کاسیت» نیز قابل‌اعتنا و بررسی بوده و بار فرهنگی و معنایی موردنیاز که نشان‌دهنده تعلق این نوعِ اسب به منطقه باشد را به ذهن متبادر می‌کند و می‌توان اسب بومی استان را با یکی از این نام‌ها ثبت کرد.
پیشینه تاریخی اسب وحشی لرستان
اسب وحشی لرستان ریشه در نژاد‌های باستانی اسب‌های ایرانی دارد که به دلیل قدرت و چابکی خود مشهور بوده‌اند. اسب‌ها در تاریخ ایران نقش حیاتی داشته‌اند و به‌عنوان همراهانی در جنگ، حمل‌ونقل و تجارت مورد استفاده قرار می‌گرفتند. منطقه لرستان، با موقعیت استراتژیک خود در مسیر‌های تجاری تاریخی، زیستگاه طبیعی اسب‌هایی بوده است که برای بقا و شکوفایی به مقاومت بالایی نیاز داشتند.
قبایل کوچ‌نشین لرستان، از جمله بختیاری‌ها و لرها، قرن‌ها به این اسب‌ها وابسته بوده‌اند. این جوامع اسب‌ها را با دقت انتخاب و پرورش می‌دادند و ویژگی‌هایی مانند چالاکی، استقامت و خلق‌وخوی آرام را در آنها تقویت می‌کردند که برای عبور از مسیر‌های دشوار و شیب‌دار منطقه ضروری بود.
با گذشت زمان، اسب وحشی لرستان به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی کوچ‌نشینی تبدیل شد و برای چرای دام، حمل‌ونقل و مراسم آیینی مورد استفاده قرار گرفت.
اسب وحشی لرستان عموماً از نظر اندازه کوچک تا متوسط است که این امر بازتابی از سازگاری آن با محیط دشوار منطقه است. این اسب‌ها بدنی عضلانی، پا‌های قوی و سم‌های سخت دارند که آنها را برای حرکت در زمین‌های سنگلاخی و ناهموار ایده‌آل می‌کند.
قد این اسب‌ها به طور معمول بین ۱۳۵ تا ۱۵۰ سانتی‌متر تا شانه است. ساختار بدنی فشرده و عضلانی آنها به چابکی و استقامتشان کمک می‌کند.
وزن متوسط اسب وحشی لرستان بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ کیلوگرم است. با وجود جثه کوچک‌تر در مقایسه با نژاد‌های بزرگ‌تر، قدرت و مقاومت این اسب‌ها چشمگیر است و آنها را قادر می‌سازد تا به راحتی در زمین‌های سنگلاخی حرکت کنند و شرایط سخت آب‌وهوایی را تحمل کنند.
پوشش ضخیم‌شان از آنها در زمستان‌های سرد منطقه محافظت می‌کند و توانایی آنها در صرفه‌جویی در انرژی، بقای آنها را در دوره‌های کمبود منابع تضمین می‌کند.
از نظر رفتاری، اسب وحشی لرستان به هوش، خلق‌وخوی آرام و ارتباط قوی با انسان‌ها شناخته می‌شود. این ویژگی‌ها آنها را به همراهانی قابل‌اعتماد برای قبایل کوچ‌نشین منطقه تبدیل کرده است.
چابکی و استقامت آنها نیز آنها را برای سفر‌های طولانی و کار‌های سخت مناسب می‌کند؛ ویژگی‌هایی که در اسب‌های سواره‌نظام باستانی ایران بسیار ارزشمند بود.
اسب وحشی لرستان نه‌تنها نماد میراث طبیعی این منطقه است، بلکه نشان‌دهنده ارتباط عمیق میان انسان و اسب در فرهنگ ایرانی می‌باشد. با این حال، چالش‌های مدرن از جمله تخریب زیستگاه، تلاقی نژادی و کاهش سنت‌های کوچ‌نشینی، بقای این نژاد را تهدید می‌کند. تلاش‌های حفاظتی برای حفظ این نژاد منحصربهفرد که تجسم مقاومت و روحیه منطقه لرستان است، ضروری است. اسب وحشی لرستان میراث زنده‌ای از ایران باستان است که تاریخ، فرهنگ و طبیعت را در میراث پایدار خود ترکیب کرده است.
در اینجا سه مورد از عجیب‌ترین و جالب‌ترین حقایق درباره اسب وحشی لرستان آورده شده است:
سازگاری با زمین‌های سخت
اسب وحشی لرستان به شکلی تکامل یافته که بتواند در زمین‌های ناهموار و سنگلاخی غرب ایران با دقتی فوق‌العاده حرکت کند. سم‌های آنها به‌طور منحصربه‌فردی سخت و فشرده است که به آنها امکان می‌دهد تا روی سطوح لغزنده یا ناهموار به راحتی حرکت کنند.
این سازگاری به قدری مؤثر است که می‌توانند از مناطقی عبور کنند که برای بسیاری از نژاد‌های دیگر خطرناک است، درست مانند کوهنوردان طبیعی.
استتار طبیعی
این اسب‌ها اغلب رنگ پوششی دارند که به‌طور کامل با رنگ‌های سنگی و خاکی منطقه لرستان هماهنگ است. این استتار طبیعی نه تنها به آنها کمک می‌کند از دید شکارچیان پنهان بمانند، بلکه امکان می‌دهد در محیط خشن خود غیرقابل‌تشخیص باشند، ویژگی‌ای که در نژاد‌های اهلی اسب کمتر دیده می‌شود.
بقا با منابع حداقلی
اسب وحشی لرستان قادر است با کمترین پوشش گیاهی و مقدار بسیار کمی آب زنده بماند، که این ویژگی آن را به یکی از مقاوم‌ترین نژاد‌های اسب تبدیل کرده است.
سیستم گوارشی آنها بسیار کارآمد است و به آنها اجازه می‌دهد تا حداکثر مواد مغذی را از علوفه با کیفیت پایین استخراج کنند؛ ویژگی‌ای که برای بقا در شرایط خشک و سخت لرستان حیاتی است.
ساختار غیرمعمول یال و دم
یکی از حقایق عجیب درباره ظاهر اسب وحشی لرستان، بافت غیرمعمول یال و دم آن است که اغلب زبرتر و بیشتر شبیه به حالت وزیده‌شده در باد به نظر می‌رسد. این ویژگی احتمالاً برای سازگاری با باد‌های شدید و شرایط آب‌وهوایی سخت منطقه لرستان تکامل یافته است. بافت زبرتر به جلوگیری از گره‌خوردگی کمک می‌کند و به یال و دم امکان می‌دهد تا گرد و غبار و خار‌ها را به‌طور مؤثرتری دفع کنند؛ ویژگی‌ای که به‌ندرت در اسب‌های اهلی دیده می‌شود.
یکی از موارد مورد بحث باستان شناسان شاهکارهای مفرغی لرستان است که بخش وسیعی از میراث فرهنگی و تاریخی ایران را به خود اختصاص داده است. با توجه به تنوع و تعداد زیاد آثار مفرغی که از این منطقه کشف شده می توان پی به رواج هنر فلزکاری در میان این اقوام برد و البته وجود منابع سرشار از مس و قلع در کوه‌های لرستان هم عاملی در فراوانی این اشیا به شمار میرود.
هنر لرستان هنر سوارکاران و گله داران است که مدام در کوچ به سر می بردند به همین دلیل اشیا کوچک و قابل حمل مثل اسلحه، دهنه اسب، حلقه زین و…را در برمی گیرد.
دهنه اسب در قبرهای لرستان فراوان است این لگام های اسب دارای نقوش خیالی بودند موجودات تخیلی و ترکیبی پیشینه ای اساطیری دارند و نمونه های خارق العاده ای از آن در هنر مفرغ کاری لرستان دیده می شود نقوش ترکیبی مخصوصا ترکیب انسان و حیوان در تزیینات دهانه اسب مفرغ های لرستان بسیار به چشم می خورد به این صورت که چهره و صورت انسان با بدن حیوان ترکیب می شد. سر اکثر آنان شبیه زن است و از گردن به تنه متصل شده است و وجود کلاه شاخ دار نماد تقدس و ماورایی بودن آن ها است و اکثر آنان دارای دم گربه سان رو به بالا، دارای انحنا و به عقب برگشته هستند.
لازم به ذکر است که این دهنه ها معمولاً طوری ساخته شده اند که نمی توان گفت برای سواری از آنها استفاده می شده ، یعنی بعضی از آنها خیلی ظریف و کوچک و برخی بسیار سنگین و غیر قابل استفاده، همچنین بر روی هیچ یک از آن ها آثار ساییدگی که بیانگر استعمال آن ها باشد دیده نمی شود .
این دهانه اسب متعلق به سده های 7 و 8 قبل از میلاد در لرستان می باشد بدنی به شکل گاو با دمی دارای انحنا و به سمت بالا و صورتی به شکل زن دارد و هم اکنون در موزه هنرهای زیبا بوستون نگه داری می شود.
این دهانه اسب توسط گروه هنری دستان از جنس سفال در پخت 850درجه و لعاب فیروزه ای در پخت 950 درجه بازآفرینی شده است.
وجود کوه‌های سر به فلک کشیده، مراتع و دشت‌های حاصلخیز، زمینه مناسبی برای پرورش اسب در استان لرستان فراهم کرده است به طوری که اقوامی که در استان لرستان زندگی می‌کرده اند از نخستین اقوامی بوده اند که موفق به اهلی کردن این حیوان نجیب شده اند
لیست باشگاه های سوارکاری
باشگاه سوارکاری
سوارکاری یا اسب دوانی یک ورزش جذاب و قدیمی است که چندین دهه است مورد توجه زیادی قرار گرفته، با این حال سابقه‌ای بسیار کهن دارد. در گذشته که مانند امروز وسایل حمل و نقل رواج نداشته، از اسب برای جابجایی و انتقال پیام استفاده می‌شده است. از سوی دیگر در جنگ نیز استفاده از اسب برای سواره‌نظام رایج بوده است. به همین دلیل پیشینه سوارکاری بسیار طولانی است و به صدها سال قبل برمی‌گردد. سوارکاری یک ورزش هیجان انگیز و نسبتا لوکس است که طرفداران زیادی دارد. این ورزش هم به صورت تفریحی و هم به صورت جدی و رقابتی قابل انجام است. اسب سواری تاثیرات مثبت جسمی و ذهنی زیادی دارد که از جمله آنها می‌توان به بهبود عملکرد قلب و عروق، تقویت عضلات و انعطاف پذیری، افزایش تعادل، توازن و هماهنگی، بهبود تمرکز و حافظه، و کاهش استرس و اضطراب اشاره کرد. شاید بتوان گفت مهمترین نکته در ورزش سوارکاری، حفظ تعادل و کنترل اسب می‌باشد. در صورتی که به ورزش سوارکاری علاقه دارید یا می‌خواهید به صورت تفریحی این ورزش جذاب را انجام دهید، گام اول پیدا کردن یک باشگاه سوارکاری با امکانات مناسب، قیمت معقول و مربیان حرفه‌ای است.
اسب و سوارکاری از قدیمی ترین عناصر فرهنگی و اجتماعی اقوام ساکن در کوهستان های زاگرس به ویژه قوم لر است ؛ به تعبیری بهتر لرها از دیرباز با اسب و سوارکاری به دنیا آمده ، زندگی کرده و می مرده اند واین موضوع را می توان در تجربه های زیسته و تاریخی ایلات و قبایل باستانی و جنگجوی لر مشاهده کرد.
کشفیات و اسناد تاریخی برای نشان دادن قدمت هزاران ساله زیستن با اسب و سوارکاری در مطالعات باستان شناختی اقوام باستانی که در زاگرس و کوه های لرستان زیسته و از نخستین پرورش دهندگان اسب محسوب می شده اند علاوه تثبیت شواهدی بر این مدعا ، این عزت نفس و غرور را نیز به نسل های جدید مردم این خطه داده است تا بار دیگر در خصوص اسب و سوارکاری اندیشیده و در عصر مدرن آن را به جریانی جدید جهت توسعه و پیشرفت اقتصاد و ورزش تبدیل کنند.
از دیگر طرف، اگر چه سال هاست به خاطر تغییر سبک زندگی و تاثیر زیست مدرن و تحولاتی که در بافت اجتماعی مردم رخ داده است آن رابطه تاریخی وهزاران ساله با اسب و سوارکاری را در بین مردم شاهد نیستیم ولی استعداد وعلاقه مندی که در طی این سالها علاقه مندان به سوارکاری در استان لرستان به عنوان ورزشکاران اسب دوانی از خود نشان داده اند حاکی از ظرفیت های شگفت انگیز این رشته مهیج ورزشی در اقلیم لرستان است که به بیانی دیگر در ژنتیک لرها وجود دارد.
این که سوارکاری فقط یک رشته ورزشی معمولی نیست و ابعاد اقتصادی و صنعتی ، علمی ، اشتغالزایی و … را نیز شامل است دیگر یک موضوع ثابت شده است و پرورش اسب و مسابقات سوارکاری در کشور های پیشرفته از مهمترین حوزه های اقتصاد و توسعه و اشتغال محسوب می شود به همین دلیل در استانی مانند لرستان با این قدمت تاریخی در زمینه پرورش اسب این ظرفیت ها وجود دارد که با سرمایه گذاری بر روی این حوزه مهم ورزشی – اقتصادی شاهد تاثیرگذاری ژرفی بر توسعه مناطق مختلف این استان در کنار قوام بخشیدن زیبایی وجذابیت به سبک زندگی مردم بود.
*توسعه سوارکاری لرستان در گرو برنامه های راهبردی
مدیرکل ورزش وجوانان لرستان در این خصوص با اشاره به بهره برداری انسان از اسب در طول تاریخ می گوید: سوارکاری با انسان عجین بوده و به عنوان یک ورزش سنتی دارای قدمتی ۶ هزار ساله است؛ در دنیای مدرن نیز سوارکاری به عنوان ورزشی مهارتی زیبا و در رشته های مختلف حضور داشته و در نشاط جامعه نقش دارد.
سید آرش قیاسیان از لرستان به عنوان خواستگاه های اسب در خاورمیانه نام برده و می افزاید: لرستان در رشته سوارکاری دارای قدمت است لذا انتظارات بیشتری از سوارکاری به عنوان یک رشته پرهزینه وجود دارد.
مدیرکل ورزش وجوانان لرستان تصریح می کند: برای رشد وتوسعه فعالیت سوارکاری در استان باید برنامه های راهبردی و همچنین اتاق فکری که در آن تجمیعی از نظرات و هم افزایی و همچنین برنامه‌های کوتاه مدت ، میان مدت و بلند مدت نیز وجود داشته باشد.
او با اشاره به وجود رشته های مختلف ارابه رانی ، درساژ، کورس، استقامت و‌مسابقات اسب های وحشی در ورزش سوارکاری ، خاطر نشان می کند: ورزش سوارکاری باتوجه به پتانسیل و آمایش سرزمینی که به صورت لوکال باشد باید در استان مدیریت شود.
*چابکسواران لرستان بهترین های کشور وخاورمیانه
قیاسیان بیان می کند: هیات سوارکاری لرستان در رشته استقامت یکی از بهترین هیات های کشور حتی در سطح منطقه خاورمیانه و آسیا است و‌دارای چابک سواران خوبی است.
او با بیان اینکه پس از چند سال مجمع انتخاباتی هیات سوارکاری استان را با آرامش برگزار کردیم بر لزوم حل مشکلات و رفع دغدغه های جامعه سوارکاری استان تاکید کرده و یادآور می شود: پیگیر حل ورزشکاران رشته سوارکاری در استان خواهیم بود.
مدیرکل ورزش وجوانان لرستان با بیان اینکه تعداد ورزشکاران سازمان یافته در رشته سوارکاری باید افزایش یابد، عنوان می کند: هیات های شهرستانی این رشته نیز باید فعال شوند همچنین هیات استان باید موضوع آموزش ، جذب، ترویج این ورزش را در سطح خانواده ها لحاظ کند.
قیاسیان یادآور می شود: هیات چوگان هم راه اندازی کرده ایم که لازم است این رشته نیز در استان توسعه یابد.
*شرایط ویژه لرستان برای برگزاری مسابقات سوارکاری
همچنین استاندار لرستان در دیدار با محمود حیدری رئیس فدراسیون اسب سواری که هفته گذشته برای حضور در مجمع انتخاباتی هیات سوارکاری لرستان به استان سفر کرده بود برگزاری مسابقات قهرمانی کشور در لرستان را زمینه ای مناسب برای پیشبرد برنامه های این رشته ورزشی در لرستان برشمرده و بر این باور است : لرستان به لحاظ اقلیمی و فرهنگ های قومیتی شرایط ویژه ای برای برگزاری مسابقات در رشته ی اسب سواری را داشته و در صورت لزوم ما هم برای تحقق این موضوع حمایت و کمک می کنیم.
بنا به اظهار فرهاد زیویار برای توسعه ی زیرساخت های این رشته از منابع طبیعی کمک خواهیم گرفت؛ می توان از جنگل های طبیعی استان با حفظ کاربری و موجودیت منابع طبیعی برای استفاده در این رشته ی ورزشی مهیج بهره برداری کرد.
*ظرفیت های اقتصادی سوارکاری در لرستان
به باور زیویار رشته ی اسب سواری امروز تنها یک رشته ورزشی نبوده، بلکه یک ظرفیت بزرگ در تولید، صنعت و اشتغال می باشد؛شرایط نگهداری و پرورش اسب در دنیای امروز با گذشته متفاوت بوده و افراد و صنف های زیادی در آن دخیل هستند؛ اسب سواری علاوه بر ماهیت ورزشی، ظرفیتی مناسب برای صنعت گردشگری نیز به شمار می آید که نباید از آن غافل بود.
استاندار لرستان در این دیدار به امکانات و زیرساخت های موجود این رشته ی ورزشی در استان لرستان اشاره کرده و معتقد است : در حال حاضر در استان ما نیمی از استانداردهای لازم از قبیل تعداد اسب، نوع آن و زمین تمرین و مسابقات وجود دارد.
به گفته زیویار با این وجود از رئیس هیأت اسب سواری استان و مدیرکل ورزش و جوانان استان انتظار داریم، با هماهنگی رئیس فدراسیون راهکارهای مناسب را ارائه دهند و ما هم پیگیری و حمایت خواهیم کرد.
بدون شک پیشرفت ورزش در همه ابعاد آن در استانی مانند لرستان با این شرایط اقلیمی و تنوع آب و هوایی خاص منوط به شناخت و اجرای طرح آمایش سرزمینی است ودر بین رشته های مختلف ورزشی حوزه پرورش اسب و رشد ورزش سوارکاری در این استان با توجه به پشتوانه تاریخی و ظرفیت های بالقوه آن برای تاثیرگذاری همه بعدی بر توسعه در همین راستا باید انجام گرفته که این موضوع نیزباید به عنوان یک اولویت توسط مسئولین استانی درنظر گرفته شود .