محله‌های خرم آباد
محله های خرم آباد ،دیار کهن خرم آباد تمدنی بیش از پنجاه و چهار هزار سال دارد.این شهر به دلیل داشتن دریاچه کیو ،دریاچه ماهی ،دریاچه بهشت ،دریاچه شاپوری ،برکه مهتاب ،رود خانه مرکزی ،چشمه گرداب سنگی ،چشمه اراز ،سراب گرداب دارایی ،سراب شهوا ، سراب گلستان وآبشار طلایی تنها آبشار شهری ایران به ونیز ایران شهرت یافته است .دیار کهن خرم‌آباد امروزی دارای ۳۷ محله، ۹ کوی و ۵ شهرک است. از جمله قدیمی‌ترین محله‌های خرم آباد می‌توان به محله پشت بازار، درب دلاکان و درب باباطاهر اشاره کرد که در غرب شهر و در نزدیکی فلک‌الافلاک قرار گرفته‌اند.روند گسترش شهر پس از انقلاب ۱۳۵۷ دارای تغییراتی بوده که از آن جمله می‌توان به تبدیل گورستان جهودان در شرق شهر به محله‌ای مسکونی به نام کوی فلسطین اشاره کرد.این گورستان متعلق به اقلیت یهودیان شهر خرم‌آباد بوده و آثار باستانی این اقلیت از جمله حوض موسی نیز در این منطقه قرار دارد.
محله گلدشت از نظر وسعت بزرگترین محله شهر خرم‌آباد است و در جنوب این شهر واقع است. شمالی‌ترین محله شهر دره گرم و جنوبی‌ترین محله ماسور نام‌دارد.محله کوی ارتش ،پاچنار ، چاخندق ،محله کیو (فاز اول و فاز دوم )،محله شمیران ، محله خایدالو، محله پارسیلون و محله جهاد گران از دیگر محلات خرم آباد هستند
شمشیرآباد محله ورودی از سمت شرق و مرکز شرکت‌های مسافربری و باربری است. بسیاری از اداره‌ها و سازمان‌های دولتی شهر در بلوار ۶۰ متری و بلوار مدیریت در شمال شهر قرار دارند. مرکزی‌ترین محله‌های شهر که مراکز خرید نیز در آن واقع است عبارتند از سبزه‌میدان، شهدا، چهار راه بانک، چهار راه فرهنگ و مطهری.
پشته حسین آباد(۷۵متری کریم خان-کوی طلاب-مهرورزان).گلدشت(شرقی وغربی و حکمت)اسبستان. پشته شهید مطهری.منتظری .سراب یاس. ماسور . خیر آباد. قاضی آباد .کوی فلسطین. شریعتی . شمشیر آباد. یاد بود . کرگانه . کوروش. علوی . میدان امام . مر کز شهر: پل حاجی . چالمیر حسین . باغ دختران .سراب شفا. آزادی. پل بهداری. کوی ارتش. بیست و چهار متری حکیم. پشت بازار. سه سیک . درب دلاکان. درب بابا طاهر . پاسنگر. گل سفید . بلال حبشی. بازار .دوازده برجی. سبزه میدان . کمربندی. زید بن علی (ع). چهار راه بانک. ۱۳آبان .شهدا . پل شهدا. پل دارایی زاده. سه راهی شهید مطهری . مطهری . سر چشمه . مصلا. چهار راه فرهنگ . محله فرهنگ . تختی . شهر داری. فلک الدین . میدان تیر. ملک شیر آباد.ژاندار مری. شهربانی. منوچهر آباد. پارک صخره ای. پارک معلم .شمال شهر: پل انقلاب. بازارچه طیب .ستار خان .ناصر خسرو . جلال آل احمد. بیمارستان . خاتم الانبیا. شیر خوارگاه . شفا . پاسداران . کوچه های آراسته . زیبا کنار . میدان مادر. پارک کیو . کیو . کوی جهاد گران . ۶۰ متری . ۳۰ متری. ولیعصر ( جهانگیر آباد) . پاچنار. فاز یک . دره گرم. کوی بسیجیان . شهرک پارسیلون . محله شمیران .محله خایدالو. محله باغ برفی
امروزه نام اکثر محله‌های تاریخی خرم‌آباد تغییر یافته اما برخی از آن‌ها که ریشه‌ی کهنی دارند هنوز به همان نام‌ها شناخته می‌شوند.
مثلاً منطقه‌ی شاه‌آباد(مطهری) مربوط به دوران شاه عباس صفوی، منوچهرآباد (ورزشگاه تختی و باغ کشاورزی) منصوب به منوچهرخان والی‌زاده (معاصر ناصر‌الدین‌شاه) علی‌آباد (شمشیرآباد) باغ‌های علی‌مردان‌خان والی بوده و پشته حسین‌آباد را حسین‌قلی‌خان ابوقداره (متوفی 1279 خورشیدی) نسبت می‌دهند.
سندی مربوط به سال 1206 شمسی هست که در آن نام چال میرحسین(احتمالاً میرحسین طولابی)، پامنار (قبر مهتر) و قریه ده‌محسن به همین اسامی کنونی در ان دوران به چشم می‌خورد. یعنی این مناطق حدود 2 قرن پیش نیز به همین نام شناخته می‌شدند.
نامگذاری کوچه‌ها، محله‌ها، خیابان‌ها و میدان‌ها در خرم‌آباد ابتدا به وسیله‌ی مردم انجام شد. حضور یک شخص، یک فامیل، یک صنف و… در یک کوچه یا محله موجب می‌شد مردم آن کوچه یا محله را به آن نام بشناسند و نامگذاری کنند مانند کوچه رئیس یاور(متوفی 1325) یا کوچه سلاحورزی‌ها در پشت بازار یا حسین‌شل(متوفی 1297) در درب دلاکان.
نامگذاری خیابان‌های خرم‌آباد به وسیله‌ی دولت در عهد رضاشاه آغاز شد. (خرمآبادشناسی، جلد 2 سیدفرید قاسمی)
توصیه می‌کنیم حتماً 4 جلد کتاب خرمآبادشناسی را مطالعه نمائید. آقای قاسمی با این مجموعه همچون سایر آثارش نظیر کتاب‌های تاریخ خرم‌آباد، لرستان‌پژوهی، شقایق و … برای دیارش سنگ تمام گذاشته است.
